Fahreddin Er-Râzî

Büyük Selçuklu Devleti’nin başşehri olan Rey’de 1149’da doğdu. İbnü’l-Hatîb veya İbn Hatîbü’r-Rey diye de tanınmakla birlikte daha çok Fahreddin er-Râzî adıyla meşhur olmuştur. Şâfiî ve Eş‘arî kaynaklarında ise "İmâm” unvanıyla anılır. İlk derslerini ilk hocası olan babasından aldıktan sonra on altı yaşında iken Kemâleddin es-Simnânî’nin derslerine devam etti. Bir süre sonra İşrâkī filozofu Sühreverdî el-Maktûl’ün öğrencilerinden olan Mecdüddin el-Cîlî’den kelâm ve felsefe tahsil etti. Üstün zekâsı ve azmi sayesinde kısa zamanda kendini geliştirdi. İbn Rüşd el-Hafîd, Muhyiddin İbnü’l-Arabî, Abdülkādir-i Geylânî, İzzeddin b. Abdüsselâm gibi meşhur âlimlerle çağdaş olan Fahreddin er-Râzî’nin üne kavuşmasında yaptığı ilmî seyahatlerin büyük payı vardır. yüzyılın en büyük düşünürlerinden biri olarak kabul edilen Fahreddin er-Râzî kelâm, fıkıh usulü, tefsir, Arap dili, felsefe, mantık, astronomi, tıp, matematik gibi çağının hemen bütün ilimlerini öğrenip bu alanlarda eserler vermiş çok yönlü bir âlimdir. Bazı eserleri şunlardır: Felsefî Kelâmın Temel Meseleleri, Münâzarât Dinî ve Felsefî Tartışmalar, Hıristiyanlığın Reddine Yönelik Tartışmalar, İnsanları Tanıma Sanatı.